васілі́ск

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. васілі́ск васілі́скі
Р. васілі́ска васілі́скаў
Д. васілі́ску васілі́скам
В. васілі́ска васілі́скаў
Т. васілі́скам васілі́скамі
М. васілі́ску васілі́сках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

васілі́ск, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Жывёліна з роду яшчарак з доўгім хвастом і грэбенем на спіне, жыве ў трапічнай Амерыцы.

2. Казачная пачвара, змей, ад позірку якога гіне ўсё жывое.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васілі́ск м., зоол., миф. васили́ск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васілі́ск, ‑а, м.

1. Жывёліна з роду яшчарак з доўгім хвастом і грэбенем на спіне, якая жыве ў трапічнай Амерыцы.

2. Казачнае страшыдла, змей, ад позірку якога гіне ўсё жывое.

[Грэч. basiliskos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васілі́ск

(гр. basiliskos)

1) казачнае страшыдла з галавой пеўня, тулавам жабы, хвастом змяі і каронай на галаве, ад позірку якога гіне ўсё жывое;

2) яшчарка з грэбенем на спіне, якая жыве ў трапічнай Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

васили́ск зоол., миф. васілі́ск, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

basilisk [ˈbæzɪlɪsk] n.

1. васілі́ск (міфічная істота)

2. zool. від я́шчаркі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bazyliszek

м. міф. васіліск

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

basilisk

[ˈbæzəlɪsk]

n.

1) васілі́ск, базылі́шак (я́шчарка)

2) Zool. род я́шчаркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)