воск, -у, м.

Мяккае пластычнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы для будовы сотаў.

Тапіць в.

Мяккі як в.

|| прым. васко́вы, -ая, -ае.

Васковая свечка.

В. твар (перан.: бледна-жоўты). Васковая спеласць зерня (фаза спеласці перад поўным паспяваннем).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мало́чна-васко́вы, -ая, -ае.

Пра ступень спеласці збажыны: якая вызначаецца светла-жоўтым колерам.

Малочна-васковая спеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васко́вы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з воску; насычаны воскам. Васковая свечка. Васковая папера. // Падобны на воск; жаўтлявы. Васковы твар. □ Зялёнае, стромкае жыта за апошнія дні пачынала набываць васковую афарбоўку. Кавалёў.

•••

Васковая спеласць гл. спеласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васко́вы, -ая, -ае.

1. гл. воск.

2. Колеру, падобнага на воск; жаўтлявы.

В. твар.

Васковая спеласць — спеласць, якая папярэднічае поўнаму паспяванню зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восково́й васко́вы;

воскова́я спе́лость (зре́лость) с.-х. васко́вая спе́ласць;

воскова́я жи́вопись васко́вы жы́вапіс;

воскова́я моль зоол. васко́вая моль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. васко́вы васко́вая васко́вае васко́выя
Р. васко́вага васко́вай
васко́вае
васко́вага васко́вых
Д. васко́ваму васко́вай васко́ваму васко́вым
В. васко́вы (неадуш.)
васко́вага (адуш.)
васко́вую васко́вае васко́выя (неадуш.)
васко́вых (адуш.)
Т. васко́вым васко́вай
васко́ваю
васко́вым васко́вымі
М. васко́вым васко́вай васко́вым васко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Васко́ўка ’васкоўка (папера)’ (БРС). Рус. воско́вка ’тс’. Ад васко́вы (да воск, гл.). Уласна, ’васковая папера’. Запазычанне з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мало́чна-васко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мало́чна-васко́вы мало́чна-васко́вая мало́чна-васко́вае мало́чна-васко́выя
Р. мало́чна-васко́вага мало́чна-васко́вай
мало́чна-васко́вае
мало́чна-васко́вага мало́чна-васко́вых
Д. мало́чна-васко́ваму мало́чна-васко́вай мало́чна-васко́ваму мало́чна-васко́вым
В. мало́чна-васко́вы (неадуш.)
мало́чна-васко́вага (адуш.)
мало́чна-васко́вую мало́чна-васко́вае мало́чна-васко́выя (неадуш.)
мало́чна-васко́вых (адуш.)
Т. мало́чна-васко́вым мало́чна-васко́вай
мало́чна-васко́ваю
мало́чна-васко́вым мало́чна-васко́вымі
М. мало́чна-васко́вым мало́чна-васко́вай мало́чна-васко́вым мало́чна-васко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бле́дна-васко́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бле́дна-васко́вы бле́дна-васко́вая бле́дна-васко́вае бле́дна-васко́выя
Р. бле́дна-васко́вага бле́дна-васко́вай
бле́дна-васко́вае
бле́дна-васко́вага бле́дна-васко́вых
Д. бле́дна-васко́ваму бле́дна-васко́вай бле́дна-васко́ваму бле́дна-васко́вым
В. бле́дна-васко́вы (неадуш.)
бле́дна-васко́вага (адуш.)
бле́дна-васко́вую бле́дна-васко́вае бле́дна-васко́выя (неадуш.)
бле́дна-васко́вых (адуш.)
Т. бле́дна-васко́вым бле́дна-васко́вай
бле́дна-васко́ваю
бле́дна-васко́вым бле́дна-васко́вымі
М. бле́дна-васко́вым бле́дна-васко́вай бле́дна-васко́вым бле́дна-васко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вашчы́на, ‑ы, ж.

Пустыя пчаліныя соты з воску. // Васковая пласцінка з выціснутым на ёй пачаткам ячэек, якая ўстаўляецца ў вулей і з’яўляецца асновай сотаў. Я з дзедам сядзеў на ўслоне за сталом і дапамагаў яму ўстаўляць вашчыны ў пчаліныя рамкі. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)