васа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. васа́льны васа́льная васа́льнае васа́льныя
Р. васа́льнага васа́льнай
васа́льнае		 васа́льнага васа́льных
Д. васа́льнаму васа́льнай васа́льнаму васа́льным
В. васа́льны (неадуш.)
васа́льнага (адуш.)		 васа́льную васа́льнае васа́льныя (неадуш.)
васа́льных (адуш.)
Т. васа́льным васа́льнай
васа́льнаю		 васа́льным васа́льнымі
М. васа́льным васа́льнай васа́льным васа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

васа́льны ист., перен. васса́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

васа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да васала (у 1 знач.).

2. перан. Залежны ў эканамічных і палітычных адносінах. Васальныя дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы землеўладальнік-феадал, які залежаў ад сюзерэна.

2. перан. Пра падпарадкаваную або залежную асобу ці дзяржаву.

|| прым. васа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васса́льный васа́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лен ’феод’, ленны, ст.-бел. ленный ’васальны’ (XVI ст.) запазычаны са ст.-польск. lenny, liński, leński, якія выводзяцца з ням. Lehen, с.-в.-ням. lēhen, lēn ’зямля, дадзеная сеньёрам васалу за вайсковую службу або за пэўную плату’ < lihen, суч. ням. leihen ’пазычаць’ (Слаўскі, 4, 155).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)