варушкі́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
варушкі́ |
варушка́я |
варушко́е |
варушкі́я |
| Р. |
варушко́га |
варушко́й
варушко́е |
варушко́га |
варушкі́х |
| Д. |
варушко́му |
варушко́й |
варушко́му |
варушкі́м |
| В. |
варушкі́ (неадуш.)
варушко́га (адуш.) |
варушку́ю |
варушко́е |
варушкі́я (неадуш.)
варушкі́х (адуш.) |
| Т. |
варушкі́м |
варушко́й
варушко́ю |
варушкі́м |
варушкі́мі |
| М. |
варушкі́м |
варушко́й |
варушкі́м |
варушкі́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
варушкі́, ‑а́я, ‑о́е.
Абл. Рухлівы. [Анэта] ўвішная была жанчына. Вясёлая, бойкая, варушкая. Скрыган.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Варушкі ’вясеннія апенькі’ (Інстр. II); ’род грыбоў’ (Грыг.). Параўн. рус. дыял. (смал., пск.) вару́шки ’грыбы, роднасныя апенькам’. Здаецца, утварэнне ад слав. *variti ’варыць’, г. зн. першаснае значэнне ’грыбы, якія вараць, адварваюць’. Да гэтага параўн., напр., у Даля: отвару́хи ’маласольныя грыбы’, отвару́шка ’від грыбоў’. Далей, магчыма, сюды адносяцца і бел. гавару́шкі ’апенькі’, рус. говору́шки ’тс’, а таксама бел. авяру́шкі ’вясеннія апенькі’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)