варто́ўня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. варто́ўня варто́ўні
Р. варто́ўні варто́вень
варто́ўняў
Д. варто́ўні варто́ўням
В. варто́ўню варто́ўні
Т. варто́ўняй
варто́ўняю		 варто́ўнямі
М. варто́ўні варто́ўнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варто́ўня ж., разг. сторо́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варто́ўня, ‑і, ж.

Разм. Памяшканне для вартаўніка; старожка. Яшчэ да вайны тут [на паляне] стаяла вартоўня лесніка. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Варто́ўня (БРС). Цяжка сказаць, ці гэта ўтварэнне ад ва́рта, вартава́ць, ці прамое запазычанне з польск. wartownia ’вартоўня’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сторо́жка старо́жка, -кі ж., варто́ўня, -ні ж., вартаўні́чая бу́дка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карау́льня караву́лка, -кі ж.; (сторожка) старо́жка, -кі ж., разг. варто́ўня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́чышча, ‑а, н.

Астаткі ад печы (звычайна пасля пажару). Нібы языком, злізаў пажар стары драўляны школьны будынак, пакінуўшы ад яго толькі раскіданыя печышчы. Васілевіч. Казалі, у лагчыне калісьці красавалася вёска, — цяпер на тым месцы не было нават задымленых печышчаў. Мележ. Да вайны тут стаяла вартоўня лесніка. Ад яе засталося толькі печышча. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)