ва́ртасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ва́ртасць |
ва́ртасці |
| Р. |
ва́ртасці |
ва́ртасцей ва́ртасцяў |
| Д. |
ва́ртасці |
ва́ртасцям |
| В. |
ва́ртасць |
ва́ртасці |
| Т. |
ва́ртасцю |
ва́ртасцямі |
| М. |
ва́ртасці |
ва́ртасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
1. гл. прыбавіць.
2. Прыбаўленая сума, колькасць чаго-н.
Атрымаць прыбаўку.
|| прым. прыба́вачны, -ая, -ае.
○
Прыбавачная вартасць — частка вартасці, якая ствараецца наёмным рабочым звыш вартасці рабочай сілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дамаро́слы, -ая, -ае.
1. Вырашчаны дома, у сваёй гаспадарцы.
Д. тытунь.
2. перан. Пасрэдны, невысокай вартасці; які навучыўся чаму-н. саматугам.
Д. майстар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
макулату́ра, -ы, ж.
1. Непрыгодная папера, кнігі і інш., прызначаныя для перапрацоўкі.
2. перан. Бяздарныя, не маючыя вартасці літаратурныя творы.
|| прым. макулату́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ганарлі́вы, -ая, -ае.
1. Перакананы ў сваёй годнасці і вартасці.
Ганарлівая дзяўчына.
2. Поўны гонару (у 2 знач.); фанабэрысты.
Ганарлівая пастава.
|| наз. ганарлі́васць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
амартыза́цыя, ‑і, ж.
1. Паступовае зніжэнне вартасці машын, будынкаў, інструменту і пад. у выніку зношвання. // Перанясенне вартасці машын, будынкаў і інш. на прадукцыю.
2. Аслабленне дзеяння штуршкоў, удараў пры дапамозе спецыяльных прылад.
[Ад лац. amortisatio — аслабленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэвальва́цыя, ‑і, ж.
Афіцыйнае паніжэнне вартасці грашовых адзінак у капіталістычных краінах.
[Ням. Devalvation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таксафо́н, ‑а, м.
Тэлефон-аўтамат, які працуе пасля апускання манеты пэўнай вартасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амартыза́цыя, -і, ж.
1. Паступовае зніжэнне вартасці маёмасці ў выніку яе зношвання.
2. Аслабленне сілы ўдараў, штуршкоў і пад. пры дапамозе спецыяльных прылад.
|| прым. амартызацы́йны, -ая, -ае.
Амартызацыйныя прыстасаванні (рысоры, буферы і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калькуля́цыя, ‑і, ж.
Вылічэнне сабекошту, пакупной і прадажнай вартасці тавару, прадукцыі і інш.
[Лац. calculatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)