варо́жа

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
варо́жа - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

варо́жа нареч. вражде́бно, неприя́зненно, недоброжела́тельно, недружелю́бно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

враждебно нареч. варо́жа;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недружелю́бно нареч. недружалю́бна, непрыя́зна; варо́жа;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́прыяцель

‘чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́прыяцель не́прыяцелі
Р. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Д. не́прыяцелю не́прыяцелям
В. не́прыяцеля не́прыяцеляў
Т. не́прыяцелем не́прыяцелямі
М. не́прыяцелю не́прыяцелях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

антысемі́т, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які непрыязна, варожа ставіцца да яўрэяў.

|| ж. антысемі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́прыяцель, -я, мн. -і, -яў, м.

Чалавек, які варожа адносіцца да каго-, чаго-н.

Нажыць сабе непрыяцеля.

|| ж. не́прыяцелька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неприя́зненно нареч. непрыя́зна; (неблагосклонно) непрыхі́льна; (враждебно) варо́жа;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недоброжела́тельно нареч. нядобразычлі́ва; непрыхі́льна; зло́сна; варо́жа; см. недоброжела́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антысемі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)