ва́пенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пенны ва́пенная ва́пеннае ва́пенныя
Р. ва́пеннага ва́пеннай
ва́пеннае		 ва́пеннага ва́пенных
Д. ва́пеннаму ва́пеннай ва́пеннаму ва́пенным
В. ва́пенны (неадуш.)
ва́пеннага (адуш.)		 ва́пенную ва́пеннае ва́пенныя (неадуш.)
ва́пенных (адуш.)
Т. ва́пенным ва́пеннай
ва́пеннаю		 ва́пенным ва́пеннымі
М. ва́пенным ва́пеннай ва́пенным ва́пенных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́пенны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і вапнавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́пеннік ’рабочы, які працуе ля вапельні’ (КТС). Да вапенны < вапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)