ва́пенны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́пенны ва́пенная ва́пеннае ва́пенныя
Р. ва́пеннага ва́пеннай
ва́пеннае		 ва́пеннага ва́пенных
Д. ва́пеннаму ва́пеннай ва́пеннаму ва́пенным
В. ва́пенны (неадуш.)
ва́пеннага (адуш.)		 ва́пенную ва́пеннае ва́пенныя (неадуш.)
ва́пенных (адуш.)
Т. ва́пенным ва́пеннай
ва́пеннаю		 ва́пенным ва́пеннымі
М. ва́пенным ва́пеннай ва́пенным ва́пенных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́пенны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і вапнавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chalky [ˈtʃɔ:ki] adj. мелавы́, ва́пенны, ва́пнавы; бе́лы як крэ́йда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ва́пеннік ’рабочы, які працуе ля вапельні’ (КТС). Да вапенны < вапа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zaprawa

ж.

1. кул. прыправа;

2. буд. раствор;

zaprawa wapienna — выпнавы (вапенны) раствор;

3. падрыхтоўка; загартоўка; трэніроўка;

zaprawa sportowa — спартыўная падрыхтоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́пельня

1. Месца, кар'ер, дзе здабываюць вапну (БРС). Тое ж вапе́йніца (Віц. Касп.), вапе́льня (Слаўг., Сміл. Шат.), вапе́нніца (Зах. Бел. Др.-Падб.), ва́пніца, ва́пнішча (Нас.), вапно (Нас. АУ).

2. Печ, месца, дзе абпальваюць вапну; вапенны завод (БРС). Тое ж вапе́йніца (Віц. Касп.), вапе́льня (Нас.), вапе́нніца (Віц. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)