ва́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання.

Мыцца ў ванне.

2. Мыццё ці лячэнне ў такой пасудзіне.

Прыняць ванну.

Лячэбныя ванны.

3. перан. Лячэнне ўздзеяннем чаго-н. (вады, паветра, сонца) на цела.

Сонечныя ванны.

4. У тэхніцы: пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.

Фарбавальная в.

|| памянш. ва́нначка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. ва́нны, -ая, -ае.

В. пакой або ванная (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́нна в разн. знач. ва́нна, род. ва́нны ж.;

приня́ть ва́нну прыня́ць ва́нну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нна ж., в разн. знач. ва́нна;

мы́цца ў ва́нне — мы́ться в ва́нне;

прыня́ць ва́нну — приня́ть ва́нну;

лячы́цца се́рнымі ва́ннамі — лечи́ться се́рными ва́ннами;

со́нечныя ва́нны — со́лнечные ва́нны;

хімі́чная в. — хими́ческая ва́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нна, ‑ы, ж.

1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання. Дзіцячая ванна. Мыцца ў ванне. // Спец. Пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.

2. Працэс мыцця, купання ў такой пасудзіне. Прыняць гарачую ванну.

3. Лячэбна-прафілактычны сродак. Паветраныя ванны. Сонечныя ванны.

[Ням. Wanne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ва́нна (БРС), вальня ’ванна’ (КЭС). З рус. ванна (Крукоўскі, Уплыў, 73; Шанскі, 1, В, 18; БЕР, 1, 117).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

электролити́ческий электраліты́чны;

электролити́ческая ва́нна электраліты́чная ва́нна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электраліты́чны спец. электролити́ческий;

~ная ва́нна — электролити́ческая ва́нна;

~ная медзь — электролити́ческая медь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́зевы мед., геол. грязево́й;

г. вулка́н — грязево́й вулка́н;

~вая ва́нна — грязева́я ва́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́зі, -зей.

Азёрны або марскі іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.

Лячыцца гразямі.

Паехаць на г.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае.

Гразевая ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пастэрызацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для пастэрызацыі. Пастэрызацыйныя апараты. Пастэрызацыйны пункт. Пастэрызацыйная ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)