ва́нна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ва́нна |
ва́нны |
| Р. |
ва́нны |
ва́ннаў |
| Д. |
ва́нне |
ва́ннам |
| В. |
ва́нну |
ва́нны |
| Т. |
ва́ннай ва́ннаю |
ва́ннамі |
| М. |
ва́нне |
ва́ннах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ва́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання.
Мыцца ў ванне.
2. Мыццё ці лячэнне ў такой пасудзіне.
Прыняць ванну.
Лячэбныя ванны.
3. перан. Лячэнне ўздзеяннем чаго-н. (вады, паветра, сонца) на цела.
Сонечныя ванны.
4. У тэхніцы: пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.
Фарбавальная в.
|| памянш. ва́нначка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 4 знач.).
|| прым. ва́нны, -ая, -ае.
В. пакой або ванная (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́нна в разн. знач. ва́нна, род. ва́нны ж.;
приня́ть ва́нну прыня́ць ва́нну;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́нна ж., в разн. знач. ва́нна;
мы́цца ў ва́нне — мы́ться в ва́нне;
прыня́ць ва́нну — приня́ть ва́нну;
лячы́цца се́рнымі ва́ннамі — лечи́ться се́рными ва́ннами;
со́нечныя ва́нны — со́лнечные ва́нны;
хімі́чная в. — хими́ческая ва́нна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́нна, ‑ы, ж.
1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання. Дзіцячая ванна. Мыцца ў ванне. // Спец. Пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.
2. Працэс мыцця, купання ў такой пасудзіне. Прыняць гарачую ванну.
3. Лячэбна-прафілактычны сродак. Паветраныя ванны. Сонечныя ванны.
[Ням. Wanne.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ва́нна (БРС), вальня ’ванна’ (КЭС). З рус. ванна (Крукоўскі, Уплыў, 73; Шанскі, 1, В, 18; БЕР, 1, 117).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
электролити́ческий электраліты́чны;
электролити́ческая ва́нна электраліты́чная ва́нна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электраліты́чны спец. электролити́ческий;
~ная ва́нна — электролити́ческая ва́нна;
~ная медзь — электролити́ческая медь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́зевы мед., геол. грязево́й;
г. вулка́н — грязево́й вулка́н;
~вая ва́нна — грязева́я ва́нна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́зі, -зей.
Азёрны або марскі іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.
Лячыцца гразямі.
Паехаць на г.
|| прым. гра́зевы, -ая, -ае.
Гразевая ванна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)