ва́нна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ва́нна ва́нны
Р. ва́нны ва́ннаў
Д. ва́нне ва́ннам
В. ва́нну ва́нны
Т. ва́ннай
ва́ннаю		 ва́ннамі
М. ва́нне ва́ннах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́нна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання.

Мыцца ў ванне.

2. Мыццё ці лячэнне ў такой пасудзіне.

Прыняць ванну.

Лячэбныя ванны.

3. перан. Лячэнне ўздзеяннем чаго-н. (вады, паветра, сонца) на цела.

Сонечныя ванны.

4. У тэхніцы: пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.

Фарбавальная в.

|| памянш. ва́нначка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 4 знач.).

|| прым. ва́нны, -ая, -ае.

В. пакой або ванная (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́нна в разн. знач. ва́нна, род. ва́нны ж.;

приня́ть ва́нну прыня́ць ва́нну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нна ж., в разн. знач. ва́нна;

мы́цца ў ва́нне — мы́ться в ва́нне;

прыня́ць ва́нну — приня́ть ва́нну;

лячы́цца се́рнымі ва́ннамі — лечи́ться се́рными ва́ннами;

со́нечныя ва́нны — со́лнечные ва́нны;

хімі́чная в. — хими́ческая ва́нна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́нна, ‑ы, ж.

1. Вялікая прадаўгаватая пасудзіна для мыцця, купання. Дзіцячая ванна. Мыцца ў ванне. // Спец. Пасудзіна рознай формы і памеру для вадкасці, у якую апускаюць розныя прадметы пры іх апрацоўцы.

2. Працэс мыцця, купання ў такой пасудзіне. Прыняць гарачую ванну.

3. Лячэбна-прафілактычны сродак. Паветраныя ванны. Сонечныя ванны.

[Ням. Wanne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́нна ж.

1. Wánne f -, -n, Bádewanne f;

2. (купанне) Bad n -(e)s, Bäder;

со́нечная ва́нна Sónnenbad n;

прыня́ць ва́нну ein Bad néhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ванна

Том: 2, старонка: 315.

img/02/02-315_1544_Ванна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ва́нна

(ням. Wanne)

1) вялікая прадаўгаватая пасудзіна для купання;

2) працэс купання ў такой пасудзіне;

3) пакой, прызначаны для ванны;

4) лячэбна-прафілактычны сродак (напр. сонечныя ванны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ва́нна (БРС), вальня ’ванна’ (КЭС). З рус. ванна (Крукоўскі, Уплыў, 73; Шанскі, 1, В, 18; БЕР, 1, 117).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́нна

(ням. Wanne)

1) вялікая прадаўгаватая пасудзіна для купання;

2) працэс купання ў такой пасудзіне (напр. прыняць ванну);

3) перан. лячэбна-прафілактычная працэдура (напр. сонечныя ванны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)