валё́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
валё́нак |
валё́нкі |
| Р. |
валё́нка |
валё́нкаў валё́нак |
| Д. |
валё́нку |
валё́нкам |
| В. |
валё́нак |
валё́нкі |
| Т. |
валё́нкам |
валё́нкамі |
| М. |
валё́нку |
валё́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
валёнак, -нка м. ва́ленок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Валёнак (БРС), валінцы (Шн., 3). Рус. валенок, укр. валянки ’суконныя нагавіцы’, бел. ва́ленка, валёнка, ва́лянка ’хустка або шапка з воўны’ (КЭС). Да валены < валіць ’вырабляць з воўны’. Параўн. Рудніцкі, 1, 301, 303; Шанскі, 1, В, 10.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
панава́льваць², -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.
Зрабіць шляхам валення многа чаго-н.
П. валёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навалі́ць², -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак., чаго.
Прыгатаваць шляхам валення ў вялікай колькасці.
Н. валёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
валёнкі, -нак і -нкаў, адз. валёнак, -нка, м.
Зімовы абутак з воўны, звалены ў выглядзе ботаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фетр, -у, м.
Лепшы гатунак лямцу, які ідзе на выраб капелюшоў, валёнак і інш.
|| прым. фе́травы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
во́ўна, -ы, ж.
1. Валасяное покрыва авечак.
2. Састрыжанае такое покрыва як матэрыял для вырабу сукна, валёнак і пад.
Часаць воўну.
|| прым. ваўня́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́ленок валёнак, -нка м., мн. валёнкі, -нак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
валёнкі, ‑нак; адз. валёнак, ‑нка, м.
Зімовы абутак, боты, зваленыя з шэрсці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)