валяр’я́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Валяр’янавыя каплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валяр’я́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. валяр’я́нка
Р. валяр’я́нкі
Д. валяр’я́нцы
В. валяр’я́нку
Т. валяр’я́нкай
валяр’я́нкаю
М. валяр’я́нцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валяр’я́нка ж., разг. валерья́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валяр’я́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Валяр’янавыя каплі. Над.. [Марынкай] нахілілася жанчына ў белым халаце, у пакоі запахла нашатырным спіртам і валяр’янкай. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валяр’я́нка ’лякарства’ (КТС). Суфіксальнае ўтварэнне ад прыметніка — універбізацыя словазлучэння валярʼянавыя каплі. Параўн. Шанскі, 1, В, 11.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

валерья́нка разг. валяр’я́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)