валю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валю́тны валю́тная валю́тнае валю́тныя
Р. валю́тнага валю́тнай
валю́тнае		 валю́тнага валю́тных
Д. валю́тнаму валю́тнай валю́тнаму валю́тным
В. валю́тны (неадуш.)
валю́тнага (адуш.)		 валю́тную валю́тнае валю́тныя (неадуш.)
валю́тных (адуш.)
Т. валю́тным валю́тнай
валю́тнаю		 валю́тным валю́тнымі
М. валю́тным валю́тнай валю́тным валю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валю́тны эк. валю́тный;

в. кры́зіс — валю́тный кри́зис;

в. курс — валю́тный курс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валю́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валюты ​1. Валютная палітыка. Валютны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валю́та, -ы, ДМ -лю́це, мн. -ы, валю́т, ж.

1. Грашовая сістэма краіны, а таксама грашовыя адзінкі гэтай сістэмы.

Залатая в.

2. зб. Грошы замежных краін, якімі карыстаюцца ў міжнародных разліках.

Замежная в.

|| прым. валю́тны, -ая, -ае.

Валютныя аперацыі.

○

Валютны курс — суадносіны паміж рознымі валютамі (у 1 знач.), кошт грашовай адзінкі адной краіны, выражаны ў валюце (у 1 знач.) другой краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіна́нсава-валю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіна́нсава-валю́тны фіна́нсава-валю́тная фіна́нсава-валю́тнае фіна́нсава-валю́тныя
Р. фіна́нсава-валю́тнага фіна́нсава-валю́тнай
фіна́нсава-валю́тнае		 фіна́нсава-валю́тнага фіна́нсава-валю́тных
Д. фіна́нсава-валю́тнаму фіна́нсава-валю́тнай фіна́нсава-валю́тнаму фіна́нсава-валю́тным
В. фіна́нсава-валю́тны (неадуш.)
фіна́нсава-валю́тнага (адуш.)		 фіна́нсава-валю́тную фіна́нсава-валю́тнае фіна́нсава-валю́тныя (неадуш.)
фіна́нсава-валю́тных (адуш.)
Т. фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнай
фіна́нсава-валю́тнаю		 фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнымі
М. фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнай фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фіна́нсава-валю́тны фина́нсово-валю́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валю́тный валю́тны;

валю́тный кри́зис валю́тны кры́зіс;

валю́тные опера́ции валю́тныя апера́цыі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фина́нсово-валю́тный фіна́нсава-валю́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

монаметалі́зм, ‑у, м.

Спец. Грашовая сістэма, пры якой у аснову грашовага абарачэння пакладзены адзін валютны метал (золата або серабро).

[Ад грэч. mónos — адзін і лац. metallum — метал.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курс¹, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і пад.).

Самалёт узяў к. на поўдзень.

2. перан. Кірунак якой-н. палітычнай, грамадскай дзейнасці.

К. на раззбраенне.

Знешнепалітычны к.

3. Цана, па якой прадаюцца (купляюцца) каштоўныя паперы, валюта.

Валютны к.

Змагацца за ўстойлівы к. рубля.

◊

У курсе чаго (быць) і ў курс чаго (увайсці, увесці) — пра дасведчанасць у чым-н.

|| прым. курсавы́, -а́я, -о́е.

К. рух.

Курсавая табліца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)