валю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валю́тны валю́тная валю́тнае валю́тныя
Р. валю́тнага валю́тнай
валю́тнае
валю́тнага валю́тных
Д. валю́тнаму валю́тнай валю́тнаму валю́тным
В. валю́тны (неадуш.)
валю́тнага (адуш.)
валю́тную валю́тнае валю́тныя (неадуш.)
валю́тных (адуш.)
Т. валю́тным валю́тнай
валю́тнаю
валю́тным валю́тнымі
М. валю́тным валю́тнай валю́тным валю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валю́тны эк. валю́тный;

в. кры́зіс — валю́тный кри́зис;

в. курс — валю́тный курс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валю́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да валюты ​1. Валютная палітыка. Валютны курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валю́тны фін Währungs-; Valta- [vɑ-];

валю́тны курс Währungskurs m -es, -e, Valtakurs m;

Міжнаро́дны валю́тны фонд Internationler Währungsfonds [-fõ:] m - [-fõ:s] (скар IWF)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

валю́та, -ы, ДМю́це, мн. -ы, валю́т, ж.

1. Грашовая сістэма краіны, а таксама грашовыя адзінкі гэтай сістэмы.

Залатая в.

2. зб. Грошы замежных краін, якімі карыстаюцца ў міжнародных разліках.

Замежная в.

|| прым. валю́тны, -ая, -ае.

Валютныя аперацыі.

Валютны курс — суадносіны паміж рознымі валютамі (у 1 знач.), кошт грашовай адзінкі адной краіны, выражаны ў валюце (у 1 знач.) другой краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіна́нсава-валю́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіна́нсава-валю́тны фіна́нсава-валю́тная фіна́нсава-валю́тнае фіна́нсава-валю́тныя
Р. фіна́нсава-валю́тнага фіна́нсава-валю́тнай
фіна́нсава-валю́тнае
фіна́нсава-валю́тнага фіна́нсава-валю́тных
Д. фіна́нсава-валю́тнаму фіна́нсава-валю́тнай фіна́нсава-валю́тнаму фіна́нсава-валю́тным
В. фіна́нсава-валю́тны (неадуш.)
фіна́нсава-валю́тнага (адуш.)
фіна́нсава-валю́тную фіна́нсава-валю́тнае фіна́нсава-валю́тныя (неадуш.)
фіна́нсава-валю́тных (адуш.)
Т. фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнай
фіна́нсава-валю́тнаю
фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнымі
М. фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тнай фіна́нсава-валю́тным фіна́нсава-валю́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фіна́нсава-валю́тны фина́нсово-валю́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВАЛЮ́ТНЫ ДЭ́МПІНГ,

гл. ў арт. Дэмпінг.

т. 3, с. 497

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛЮ́ТНЫ ПАРЫТЭ́Т,

заканадаўча ўстаноўленыя адносіны паміж валютамі дзвюх краін. З’яўляецца асновай валютнага курсу. Пры монаметалізме і біметалізме валютны парытэт — суадносіны грашовых адзінак па іх метал. вартасці. Залаты парытэт — суадносіны грашовых адзінак розных краін па іх афіцыйнай залатой вартасці (адменены ў 1976—78). Ва ўмовах абарачэння не размененых на золата крэдытных і папяровых грошай валютны парытэт устанаўліваецца ў залежнасці ад узроўню цэн унутры краіны і пакупной здольнасці замежных валют, а таксама (як і валютны курс) на базе валютнага кошыка і СДР.

т. 3, с. 497

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛЮ́ТНЫ КУРС,

цана грашовай адзінкі (валюты) адной краіны, выражаная ў грашовых адзінках інш. краін ці міжнар. валютных адзінках (СДР, ЭКЮ). Фактычна гэта прапорцыя абмену валют ці каэфіцыент пераліку адной валюты ў другую. Валютны курс неабходны для ўзаемнага абмену валютамі пры гандлі таварамі, паслугамі і руху капіталаў, параўнання цэн на сусв. і нац. рынках, вартасных паказчыкаў развіцця краін, пераацэнкі рахункаў у замежнай валюце. Адрозніваюць валютны курс: фіксаваны, плаваючы і зменлівы. Пры фіксаваным валютным курсе афіцыйна ўстанаўліваюцца суадносіны нац. валют на аснове валютнага парытэту; гэта характэрна для краін — членаў Міжнароднага валютнага фонду (МВФ), якія ўстанавілі залатую вартасць сваёй нац. валюты, яе парытэт адносна долара ЗША і не дапускалі ваганняў ад яго больш як на 1%. Аднак большасць краін — членаў МВФ вымушаны былі дэвальвіраваць свае валюты, і валютны курс фактычна вагаўся пад уплывам попыту і прапановы (зменлівы валютны курс). У 1973 уведзены плаваючы валютны курс, які прадугледжвае свабоду выбару рэжыму валютнага курсу пры ўвязцы яго змен з дынамікай курсу валют інш. краін ці валютнага кошыка. Напр., краіны — члены Еўрапейскай валютнай сістэмы ў рамках рэжыму плаваючага курсу практыкуюць узгадненне адносных ваганняў валютнага курса. Для афіц. ўстанаўлення курсу замежных валют нац. ці буйныя камерцыйныя банкі краіны праводзяць каціроўку: курс грашовай адзінкі замежнай валюты выражаюць у пэўнай колькасці нац. валюты (прамая каціроўка, прынятая ўсімі краінамі); толькі ў Вялікабрытаніі існуе адваротная валютная каціроўка: за адзінку прыняты фунт стэрлінгаў, які выражаецца ў пэўнай колькасці замежнай валюты. Механізм фарміравання і вагання валютнага курса істотна залежыць ад ступені эканам. развіцця, дзелавой актыўнасці і прынцыпаў валютнай сістэмы краіны. Для стабілізацыі курсу нац. валюты дзяржава прымае адпаведныя загады, у т. л. і валютную інтэрвенцыю.

Г.І.Краўцова.

т. 3, с. 497

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)