валко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валко́вы валко́вая валко́вае валко́выя
Р. валко́вага валко́вай
валко́вае		 валко́вага валко́вых
Д. валко́ваму валко́вай валко́ваму валко́вым
В. валко́вы (неадуш.)
валко́вага (адуш.)		 валко́вую валко́вае валко́выя (неадуш.)
валко́вых (адуш.)
Т. валко́вым валко́вай
валко́ваю		 валко́вым валко́вымі
М. валко́вым валко́вай валко́вым валко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валко́вы

1. тех. валко́вый;

2. сущ. (рабочий в текстильной промышленности) ска́лочник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валковы ’рабочы, які перыць бялізну’ (БРС). Да валёк, вал 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

валко́вый техн. валко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́лочник текст. валко́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гро́хат, -а, М -хаце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Вялікае рэшата для прасейвання сыпкіх матэрыялаў і сарціроўкі іх па велічыні.

2. Машына для прасейвання з такімі рашотамі.

Валковы г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)