валато́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валато́ўскі валато́ўская валато́ўскае валато́ўскія
Р. валато́ўскага валато́ўскай
валато́ўскае		 валато́ўскага валато́ўскіх
Д. валато́ўскаму валато́ўскай валато́ўскаму валато́ўскім
В. валато́ўскі (неадуш.)
валато́ўскага (адуш.)		 валато́ўскую валато́ўскае валато́ўскія (неадуш.)
валато́ўскіх (адуш.)
Т. валато́ўскім валато́ўскай
валато́ўскаю		 валато́ўскім валато́ўскімі
М. валато́ўскім валато́ўскай валато́ўскім валато́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

валато́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і волатаўскі. [Жадзейка:] — Спіць маладосць сном валатоўскім. Машара. Вось ён стаіць перад намі валатоўскага росту сібірак. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)