вакуо́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вакуо́ля вакуо́лі
Р. вакуо́лі вакуо́ляў
Д. вакуо́лі вакуо́лям
В. вакуо́лю вакуо́лі
Т. вакуо́ляй
вакуо́ляю		 вакуо́лямі
М. вакуо́лі вакуо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вакуо́ля ж., биол. вакуо́ля, вакуо́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакуо́ля вакуо́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакуо́ль биол. вакуо́ля, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакуо́лі, ‑яў; адз. вакуоля, ‑і, ж.

Невялікія, звычайна шарападобныя поласці ў клетках жывёльных і раслінных арганізмаў.

[Ад лац. vacuus — пусты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)