вакза́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вакза́л |
вакза́лы |
| Р. |
вакза́ла |
вакза́лаў |
| Д. |
вакза́лу |
вакза́лам |
| В. |
вакза́л |
вакза́лы |
| Т. |
вакза́лам |
вакза́ламі |
| М. |
вакза́ле |
вакза́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вакза́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Будынак на чыгуначнай станцыі, прыстані і пад.
Чыгуначны в.
Рачны в.
|| прым. вакза́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вакза́л, ‑а, м.
Будынак для пасажыраў на чыгуначнай станцыі, прыстані і пад. Чыгуначны вакзал. Марскі вакзал. // Разм. Пасажырская чыгуначная або параходная станцыя. Задорна пераклікаліся гудкі паравозаў на вакзале, на таварнай станцыі. Лынькоў. З вакзала або з далёкай ускраіны даносіцца.. свіст паравоза. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вакза́л (БРС). З рус. вокзал (Крукоўскі, Уплыў, 73; Шанскі, 1, В, 145–146; Рудніцкі, 1, 464).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аэравакза́л, -а, мн. -ы, -аў, м.
Вакзал аэрапорта.
|| прым. аэравакза́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аэравакза́л, ‑а, м.
Вакзал аэрапорта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўтавакза́л, ‑а, м.
Вакзал міжгародніх аўтобусных зносін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.
Пытаючы ў каго-н., даведацца пра што-н., высветліць што-н.
Р. дарогу на вакзал.
|| незак. распы́тваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. распы́тванне, -я, н. і ро́спыт, -у, М -пыце, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)