вакалі́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. вакалі́з
Р. вакалі́зу
Д. вакалі́зу
В. вакалі́з
Т. вакалі́зам
М. вакалі́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вакалі́з, -зу м., муз. вокали́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вакалі́з, ‑у, м.

Спец. Практыкаванне для голасу без слоў, якое выконваецца на адных галосных гуках.

[Фр. vocalise з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вокали́з муз., уст. вакалі́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)