вайско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вайско́вы вайско́вая вайско́вае вайско́выя
Р. вайско́вага вайско́вай
вайско́вае		 вайско́вага вайско́вых
Д. вайско́ваму вайско́вай вайско́ваму вайско́вым
В. вайско́вы (неадуш.)
вайско́вага (адуш.)		 вайско́вую вайско́вае вайско́выя (неадуш.)
вайско́вых (адуш.)
Т. вайско́вым вайско́вай
вайско́ваю		 вайско́вым вайско́вымі
М. вайско́вым вайско́вай вайско́вым вайско́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыві́льна-вайско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыві́льна-вайско́вы цыві́льна-вайско́вая цыві́льна-вайско́вае цыві́льна-вайско́выя
Р. цыві́льна-вайско́вага цыві́льна-вайско́вай
цыві́льна-вайско́вае		 цыві́льна-вайско́вага цыві́льна-вайско́вых
Д. цыві́льна-вайско́ваму цыві́льна-вайско́вай цыві́льна-вайско́ваму цыві́льна-вайско́вым
В. цыві́льна-вайско́вы (неадуш.)
цыві́льна-вайско́вага (адуш.)		 цыві́льна-вайско́вую цыві́льна-вайско́вае цыві́льна-вайско́выя (неадуш.)
цыві́льна-вайско́вых (адуш.)
Т. цыві́льна-вайско́вым цыві́льна-вайско́вай
цыві́льна-вайско́ваю		 цыві́льна-вайско́вым цыві́льна-вайско́вымі
М. цыві́льна-вайско́вым цыві́льна-вайско́вай цыві́льна-вайско́вым цыві́льна-вайско́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інтэнда́нцтва, -а, н.

Ваенная арганізацыя, якая займаецца гаспадарчым забеспячэннем арміі і вайсковай гаспадаркай.

|| прым. інтэнда́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падраздзяле́нне, -я, мн. -і, -яў, м.

1. гл. падраздзяліць.

2. Вайсковая адзінка ў складзе большай вайсковай часці.

Стралковае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кашава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Повар у вайсковай часці.

|| ж. кашава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белабіле́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які мае белы білет, які вызвалены ад вайсковай службы па стане здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваеннаслу́жачы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

|| ж. ваеннаслу́жачая, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капцёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Склад маёмасці ў вайсковай часці, а таксама на будоўлі, у цэху, гаражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Сакрэтнае ўмоўнае слова (або словы, фраза) для апазнання сваіх на вайсковай службе, а таксама ў канспіратыўных арганізацыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кватар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы, які пры пераводзе вайсковай часці пасылаўся ўперад для падрыхтоўкі кватэр для вайскоўцаў.

|| прым. кватар’е́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)