ва́жна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
ва́жна важне́й найважне́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ва́жна нареч.

1. разг. ва́жно, гордели́во; чо́порно, надме́нно;

2. в знач. сказ. ва́жно;

в. мець на ўва́зе — ва́жно име́ть в виду́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́жна,

1. Прысл. да важны (у 2 знач.).

2. у знач. вык. Істотна ў якіх‑н. адносінах. Важна было, каб поезд па той ці іншай прычыне прыпыніўся там, дзе трэба. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́жнічацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пачаць паводзіць сябе занадта важна, стаць не ў меру важным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́жно

1. нареч. ва́жна; (солидно) пава́жна;

2. в знач. сказ. ва́жна;

э́то не ва́жно гэ́та не ва́жна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́галь, -я, мн. -і, -яў, м.

Вадаплаўная птушка падсямейства качыных.

◊

Хадзіць гогалем (разм.) — хадзіць важна, ганарыста.

|| прым. гагалі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́порно нареч. чапуры́ста, ва́жна, надзьму́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валья́жно нареч., прост. ва́жна, пава́жна; (степенно) самаві́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выды́бваць

‘хадзіць размерна і важна або нязграбна’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выды́бваю выды́бваем
2-я ас. выды́бваеш выды́бваеце
3-я ас. выды́бвае выды́бваюць
Прошлы час
м. выды́бваў выды́бвалі
ж. выды́бвала
н. выды́бвала
Загадны лад
2-я ас. выды́бвай выды́бвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выды́бваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спудлава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы што-н. і пад.).

С. страляючы з лука.

2. перан. Схібіць, зрабіць няправільны крок у чым-н. (разм.).

Цяпер важна не с., а прыняць правільнае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)