ваенру́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ваенру́к |
ваенрукі́ |
| Р. |
ваенрука́ |
ваенруко́ў |
| Д. |
ваенруку́ |
ваенрука́м |
| В. |
ваенрука́ |
ваенруко́ў |
| Т. |
ваенруко́м |
ваенрука́мі |
| М. |
ваенруку́ |
ваенрука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ваенру́к, -ка́ м. (вае́нны кіраўні́к) военру́к (вое́нный руководи́тель)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваенру́к, ‑а, м.
Кіраўнік ваеннай дапрызыўнай падрыхтоўкі ў навучальных установах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ваенрук ’кіраўнік ваеннай падрыхтоўкі ў навучальных установах’ (КТС). З рус. военрук (Крукоўскі, Уплыў, 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
военру́к (вое́нный руководи́тель) ваенру́к, -ка́ м. (вае́нны кіраўні́к).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кіцюкі́ ’канюшына раллявая, Trifolium arvense L.’ (Кіс.). Прымаючы пад увагу сінанімічныя беларускія назвы кіцюкоў (каткі, кошанкі), трэба выводзіць гэту лексему з кіца (гл.). Кіцюк з кіцʼ‑ук. Утвораць^ такім спосабам лексемы абазнач чаюць дзіцянят жывёл: ваенрук, ласюк, кацюк і інш. (Сцяцко, Афікс. наз., 200). Апошняя ад кот. Аналагічная вытворная ад кіца — кіцюк. Зразумела, што гэта назва расліны паходзіць ад назваў дзіцянят з адпаведнай памяншальнай суфіксацыяй (параўн. каткі і кошанкі).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)