Вадале́й м., астр. Водоле́й

вадале́й м., разг. водоле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вадале́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вадале́й
Р. Вадале́я
Д. Вадале́ю
В. Вадале́й
Т. Вадале́ем
М. Вадале́ю

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадале́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадале́й вадале́і
Р. вадале́я вадале́яў
Д. вадале́ю вадале́ям
В. вадале́я вадале́яў
Т. вадале́ем вадале́ямі
М. вадале́ю вадале́ях

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадале́й, ‑я, м.

Разм. Пра таго, хто многа, але беззмястоўна піша, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Водоле́й астр. Вадале́й, -ле́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

водоле́й разг. пустасло́ў, -ло́ва м., вадале́й, -ле́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)