вадазбо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вадазбо́р вадазбо́ры
Р. вадазбо́ру вадазбо́раў
Д. вадазбо́ру вадазбо́рам
В. вадазбо́р вадазбо́ры
Т. вадазбо́рам вадазбо́рамі
М. вадазбо́ры вадазбо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вадазбо́р м.

1. -ру (собирание воды) водосбо́р;

2. -ра тех. водосбо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вадазбо́р, ‑у, м.

1. Збіранне, накапленне вады.

2. Плошча, з якой рака збірае ваду; басейн. Вадазбор ракі Прыпяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водосбо́р​I

1. (собирание воды) вадазбо́р, -ру м.;

2. техн. вадазбо́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Во́рлікі ’вадазбор звычайны, Aquilegia vulgaris L.’ (БРС, Кіс., Гарэц., Нас., Касп.). Рус. орлика, серб. о̀рлица, чэш. orlíček. Назва ўтворана ад лац. aquila ’арол’, таму што лісце венчыка гэтай расліны падобныя да кіпцюроў арла (Сіманавіч, 42). Махэк₂ (417) лічыць, што гэта назва з’явілася ў выніку памылковай этымалогіі — няправільнага члянення лац. aquilegia.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)