ваверчаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваверчаня́ ваверчаня́ты
Р. ваверчаня́ці ваверчаня́т
Д. ваверчаня́ці ваверчаня́там
В. ваверчаня́ ваверчаня́т
Т. ваверчанё́м ваверчаня́тамі
М. ваверчаня́ці ваверчаня́тах

Іншыя варыянты: ваверчанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ваверчанё ср., см. ваверчаня́

ваверчаня́ и ваверчанё, -ня́ці ср. бельчо́нок м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ваверчанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. ваверчанё́ ваверчаня́ты
Р. ваверчаня́ці ваверчаня́т
Д. ваверчаня́ці ваверчаня́там
В. ваверчанё́ ваверчаня́т
Т. ваверчанё́м ваверчаня́тамі
М. ваверчаня́ці ваверчаня́тах

Іншыя варыянты: ваверчаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бельчо́нок м. ваверчаня́ и ваверчанё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)