бі́серынка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бі́серынка бі́серынкі
Р. бі́серынкі бі́серынак
Д. бі́серынцы бі́серынкам
В. бі́серынку бі́серынкі
Т. бі́серынкай
бі́серынкаю		 бі́серынкамі
М. бі́серынцы бі́серынках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бі́серына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Асобнае зерне бісеру.

|| памянш. бі́серынка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)