бі́сернік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́сернік бі́сернікі
Р. бі́серніка бі́сернікаў
Д. бі́серніку бі́сернікам
В. бі́сернік бі́сернікі
Т. бі́сернікам бі́сернікамі
М. бі́серніку бі́серніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бі́сернік м. би́серник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)