бі́сернік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бі́сернік | бі́сернікі | |
| бі́серніка | бі́сернікаў | |
| бі́серніку | бі́сернікам | |
| бі́сернік | бі́сернікі | |
| бі́сернікам | бі́сернікамі | |
| бі́серніку | бі́серніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)