бірма́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бірма́нка |
бірма́нкі |
| Р. |
бірма́нкі |
бірма́нак |
| Д. |
бірма́нцы |
бірма́нкам |
| В. |
бірма́нку |
бірма́нак |
| Т. |
бірма́нкай
бірма́нкаю |
бірма́нкамі |
| М. |
бірма́нцы |
бірма́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бирма́нка бірма́нка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бірма́нцы, ‑аў; адз. бірманец, ‑нца, м.; бірманка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бірманкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бірмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)