бірма́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бірма́нка бірма́нкі
Р. бірма́нкі бірма́нак
Д. бірма́нцы бірма́нкам
В. бірма́нку бірма́нак
Т. бірма́нкай
бірма́нкаю		 бірма́нкамі
М. бірма́нцы бірма́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бірма́нка,

гл. бірманцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бирма́нка бірма́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Birmanka

ж. бірманка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бірма́нцы, ‑аў; адз. бірманец, ‑нца, м.; бірманка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. бірманкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Бірмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Burmese

[,bɜ:rˈmi:z]

1.

n.

1) бірма́нец -ца m., бірма́нка f.

2) бірма́нская мо́ва

2.

adj.

бірма́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)