білья́рд
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
білья́рд |
білья́рды |
| Р. |
білья́рда |
білья́рдаў |
| Д. |
білья́рду |
білья́рдам |
| В. |
білья́рд |
білья́рды |
| Т. |
білья́рдам |
білья́рдамі |
| М. |
білья́рдзе |
білья́рдах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
білья́рд, -а, М -дзе, м.
1. Гульня шарамі і спецыяльным кіем на прызначаным для гэтай гульні стале.
Гуляць у б.
2. мн. -ы, -аў. Стол, абцягнуты сукном, з бартамі і лузамі для гэтай гульні.
|| прым. білья́рдны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
білья́рд, ‑а, М ‑дзе, м.
1. Гульня шарамі і спецыяльным кіем, якая вядзецца паводле пэўных правілаў на прызначаным для гэтай гульні стале. Гуляць у більярд.
2. Абцягнуты сукном, з бартамі і некалькімі адтулінамі (лузамі) стол для гэтай гульні. Трое сядзелі на лаўках, ля задняй сцяны рэдкая група акружыла більярд, на якім гулялі Пракоп з Трахімам Дубовікам. Карпаў.
[Фр. billard.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Білья́рд. Рус. билья́рд, укр. білья́рд. Запазычанне з італ. bigliardo ’тс’ (параўн. італ. biglia ’більярдны шар’) або з франц. billard. Першую версію адстойвае Фасмер, 1, 165; другую — Рудніцкі, 1, 136; Шанскі, 1, Б, 119.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
билья́рд білья́рд, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
більярды́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Той, хто захапляецца гульнёй у більярд, часта гуляе ў більярд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маркёр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая прыслужвае і вядзе падлік пры гульні ў більярд.
|| прым. маркёрскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маркё́р
‘асоба, якая вядзе падлік пры гульні ў більярд’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маркё́р |
маркё́ры |
| Р. |
маркё́ра |
маркё́раў |
| Д. |
маркё́ру |
маркё́рам |
| В. |
маркё́ра |
маркё́раў |
| Т. |
маркё́рам |
маркё́рамі |
| М. |
маркё́ру |
маркё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
скіксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.
Няўдала ўдарыць, зрабіць кікс пры гульні ў більярд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)