біло́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да білону (у 2 знач.). Білонная манета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біло́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біло́нны біло́нная біло́ннае біло́нныя
Р. біло́ннага біло́ннай
біло́ннае		 біло́ннага біло́нных
Д. біло́ннаму біло́ннай біло́ннаму біло́нным
В. біло́нны (неадуш.)
біло́ннага (адуш.)		 біло́нную біло́ннае біло́нныя (неадуш.)
біло́нных (адуш.)
Т. біло́нным біло́ннай
біло́ннаю		 біло́нным біло́ннымі
М. біло́нным біло́ннай біло́нным біло́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)