Verbum

анлайнавы слоўнік

біле́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

казначэ́йскі казначе́йский;

○ ~кія біле́ты — казначе́йские биле́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (разм.).

Тое, што і галерэя (у 2 знач.).

Білеты на галёрку.

|| прым. галёрачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

білецёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кантралёр, які правярае ўваходныя білеты.

|| ж. білецёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. білецёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капельды́нер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тэатральны служачы, які правярае білеты і паказвае гледачам месцы ў зале.

|| ж. капельды́нерка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. капельды́нерскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канду́ктар¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік чыгуначнага транспарту, які суправаджае цягнікі, а таксама работнік гарадскога транспарту, які прадае білеты пасажырам.

|| ж. канду́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. канду́ктарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капельды́нер, ‑а, м.

Уст. Тэатральны служыцель, які правярае білеты і паказвае гледачам месцы ў зале.

[Ням. Kapelldiener.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бро́нь ж. (закрепление) бро́нь;

б. на біле́ты — бро́нь на биле́ты ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

білецёр, ‑а, м.

Службовая асоба, якая кантралюе ўваходныя білеты ў кіно, тэатрах, музеях і інш. установах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казначэ́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да казначэя, казначэйства. Казначэйская пасада. Казначэйскі чыноўнік.

•••

Казначэйскія білеты гл. білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)