бібліятэ́карка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бібліятэ́карка бібліятэ́каркі
Р. бібліятэ́каркі бібліятэ́карак
Д. бібліятэ́карцы бібліятэ́каркам
В. бібліятэ́карку бібліятэ́карак
Т. бібліятэ́каркай
бібліятэ́каркаю		 бібліятэ́каркамі
М. бібліятэ́карцы бібліятэ́карках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бібліятэ́карка ж., разг. (женщина-библиотекарь) библиоте́карша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бібліятэ́карка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак;

Жан. да бібліятэкар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліятэ́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Работнік бібліятэкі (у 1 знач.).

|| ж. бібліятэ́карка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. бібліятэ́карскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

библиоте́карша разг.

1. (женщина-библиотекарь) бібліятэ́карка, -кі ж.;

2. (жена библиотекаря) бібліятэ́карыха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)