бяскры́лыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. бяскры́лыя
Р. бяскры́лых
Д. бяскры́лым
В. бяскры́лых
Т. бяскры́лымі
М. бяскры́лых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяскры́лыя сущ., мн., зоол. бескры́лые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяскры́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскры́лы бяскры́лая бяскры́лае бяскры́лыя
Р. бяскры́лага бяскры́лай
бяскры́лае		 бяскры́лага бяскры́лых
Д. бяскры́ламу бяскры́лай бяскры́ламу бяскры́лым
В. бяскры́лы (неадуш.)
бяскры́лага (адуш.)		 бяскры́лую бяскры́лае бяскры́лыя (неадуш.)
бяскры́лых (адуш.)
Т. бяскры́лым бяскры́лай
бяскры́лаю		 бяскры́лым бяскры́лымі
М. бяскры́лым бяскры́лай бяскры́лым бяскры́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяскры́лы, -ая, -ае.

1. Які не мае крылаў.

2. перан. Пазбаўлены творчай фантазіі, сілы.

Бяскрылыя мары.

|| наз. бяскры́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бескры́лые мн., сущ., зоол. бяскры́лыя, -лых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяскры́лы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае крылаў. Бяскрылыя насякомыя. Бяскрылы страус. // перан. Пазбаўлены творчай сілы. Абком і гарком паставілі задачу — зрабіць мікрараён найпрыгажэйшым у горадзе, самым сучасным па архітэктурным вырашэнні, і некалькі бяскрылых праектаў ужо былі адхілены. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)