бярло́г, берлагу́, мн. берлагі́, берлаго́ў, м.
Зімовае логава мядзведзя.
|| прым. бярло́гавы, -ая, -ае і бярло́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бярло́г
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бярло́г |
берлагі́ |
| Р. |
берлагу́ |
берлаго́ў |
| Д. |
берлагу́ |
берлага́м |
| В. |
бярло́г |
берлагі́ |
| Т. |
берлаго́м |
берлага́мі |
| М. |
берлагу́ |
берлага́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бярло́г (род. берлагу́) м., прям., перен. берло́га ж.; ло́гово ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бярло́г, берлагу, м.
Зімовае логава мядзведзя. У спешцы ж пад бярлог [мядзведзь] Мясціну падабраў благую. Корбан. // Свіное логава. У адным хляве і берлагу І нават ад адной свінні Радзіліся яны — Адзін Руды, другі Падласы. Крапіва. // Разм. іран. Жыллё. [Віктар] — Казакі прыехалі не дзезерціраў лавіць, а пані Відацкае бярлог сцерагчы. Лобан. // Разм. Неакуратная, непрыбраная пасцель. Распарола мой сяннік ты, Развярнула мой бярлог. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бярло́г, таксама бярло́га (Шат., Сцяшк. МГ, Яшкін), берало́г (Яшкін). Рус. берло́га, укр. дыял. берлі́г, берло́га, польск. barłóg, чэш. brloh, серб.-харв. бр́љог, славен. brlòg і г. д. Славянскія словы маюць значэнне ’бярлог, логава, хаціна; пячора; саламяны подсціл, смецце і да т. п.’ Лічыцца, што слав. *bьrlogъ, *bьrloga звязаны з серб.-харв. бр́љати ’блытаць, пэцкаць’, бр̀љага ’лужына’, балг. бърло́к ’лужына’ і далей з літ. bur̃las ’гразь, бруд’. Гл. Фасмер, 1, 158–159.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бярлог, бярлога, логава, логавішча, кодла, котла; котлішча, логвішча, лагоўе (разм.); лагво, лагло, мярло, мярлога, лежка (абл.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
бярло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.
Тое, што і бярлог.
|| прым. бярло́гавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бярло́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бярло́га |
бярло́гі |
| Р. |
бярло́гі |
бярло́г |
| Д. |
бярло́зе |
бярло́гам |
| В. |
бярло́гу |
бярло́гі |
| Т. |
бярло́гай
бярло́гаю |
бярло́гамі |
| М. |
бярло́зе |
бярло́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бярло́га, ‑і, ДМ ‑лозе, ж.
Тое, што і бярлог.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мядзве́дзеў медве́дя; медве́жий;
м. бярло́г — берло́га медве́дя; медве́жья берло́га
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)