бяля́вы, -ая, -ае.

1. Не зусім белы; белаваты.

Узнімаўся б. туман.

2. Са светларусымі валасамі.

Б. хлапец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяля́вы бяля́вая бяля́вае бяля́выя
Р. бяля́вага бяля́вай
бяля́вае		 бяля́вага бяля́вых
Д. бяля́ваму бяля́вай бяля́ваму бяля́вым
В. бяля́вы (неадуш.)
бяля́вага (адуш.)		 бяля́вую бяля́вае бяля́выя (неадуш.)
бяля́вых (адуш.)
Т. бяля́вым бяля́вай
бяля́ваю		 бяля́вым бяля́вымі
М. бяля́вым бяля́вай бяля́вым бяля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бяля́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. бяля́вы бяля́выя
Р. бяля́вага бяля́вых
Д. бяля́ваму бяля́вым
В. бяля́вага (адуш.) бяля́вых (адуш.)
Т. бяля́вым бяля́вымі
М. бяля́вым бяля́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бяля́вы

1. белоку́рый;

2. белесова́тый; белёсый;

3. белоли́цый; бледноли́цый;

4. в знач. сущ. блонди́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяля́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Не зусім белы, белаваты. Бялявае месячнае святло лягло на зямлю. Чорны. Іду, а над крыніцаю Туман бялявы сцелецца, І дыхае аселіца Пахучай медуніцаю. Гілевіч.

2. З светла-русымі валасамі; светлагаловы. У Захаркі было шэсць дачок. І ўсе розныя: бялявыя, чарнявыя, рыжыя. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўтава́та-бяля́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жаўтава́та-бяля́вы жаўтава́та-бяля́вая жаўтава́та-бяля́вае жаўтава́та-бяля́выя
Р. жаўтава́та-бяля́вага жаўтава́та-бяля́вай
жаўтава́та-бяля́вае		 жаўтава́та-бяля́вага жаўтава́та-бяля́вых
Д. жаўтава́та-бяля́ваму жаўтава́та-бяля́вай жаўтава́та-бяля́ваму жаўтава́та-бяля́вым
В. жаўтава́та-бяля́вы (неадуш.)
жаўтава́та-бяля́вага (адуш.)		 жаўтава́та-бяля́вую жаўтава́та-бяля́вае жаўтава́та-бяля́выя (неадуш.)
жаўтава́та-бяля́вых (адуш.)
Т. жаўтава́та-бяля́вым жаўтава́та-бяля́вай
жаўтава́та-бяля́ваю		 жаўтава́та-бяля́вым жаўтава́та-бяля́вымі
М. жаўтава́та-бяля́вым жаўтава́та-бяля́вай жаўтава́та-бяля́вым жаўтава́та-бяля́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бялёсы, см. бяля́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белоку́рый бяля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блонди́нистый разг. бландзі́ністы, бяля́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

белобры́сый разг. бяля́вы, белабры́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)