бязду́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бязду́шны |
бязду́шная |
бязду́шнае |
бязду́шныя |
| Р. |
бязду́шнага |
бязду́шнай бязду́шнае |
бязду́шнага |
бязду́шных |
| Д. |
бязду́шнаму |
бязду́шнай |
бязду́шнаму |
бязду́шным |
| В. |
бязду́шны (неадуш.) бязду́шнага (адуш.) |
бязду́шную |
бязду́шнае |
бязду́шныя (неадуш.) бязду́шных (адуш.) |
| Т. |
бязду́шным |
бязду́шнай бязду́шнаю |
бязду́шным |
бязду́шнымі |
| М. |
бязду́шным |
бязду́шнай |
бязду́шным |
бязду́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязду́шны, -ая, -ае.
1. Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці; чэрствы.
Б. чалавек.
2. Халодны, сухі.
Бяздушная ігра артыста.
|| наз. бязду́шнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бязду́шны в разн. знач. безду́шный; (бессердечный — ещё) чёрствый;
~ныя адно́сіны — безду́шное отноше́ние;
~ная жанчы́на — безду́шная (чёрствая) же́нщина
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязду́шны, ‑ая, ‑ае.
1. Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці; абыякавы. [Віктар] маўчаў, не мог асмеліцца сказаць.. [Нюры] «бывай», бо бачыў, што яна чакае не гэтага бяздушнага «бывай», а нечага большага — ну, хоць бы нейкай надзеі на новую сустрэчу. Дамашэвіч. І ці многа такіх ёсць бяздушных у нас, што не ўспомняць з падзякай сардэчнаю час, калі ў школе настаўніка першы ўрок узмацніў, падтрымаў наш няўпэўнены, крок? Дубоўка.
2. Халодны, сухі. Бяздушная ігра артыста.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ачарсцве́лы, -ая, -ае.
1. Чэрствы, падсохлы.
А. хлеб.
2. перан. Грубы, бяздушны.
Ачарсцвелая душа.
|| наз. ачарсцве́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бессардэ́чны, -ая, -ае.
Пазбаўлены сардэчнасці, чуласці ў адносінах з людзьмі, бяздушны, жорсткі.
Бессардэчная жанчына.
Б. ўчынак.
|| наз. бессардэ́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бязду́шна нареч. безду́шно; чёрство; см. бязду́шны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязду́шнасць ж. безду́шность; чёрствость; см. бязду́шны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачарсцве́лы, -ая, -ае.
1. Які стаў чэрствым, зацвярдзеў.
З. кавалак хлеба.
2. перан. Бяздушны, нячулы.
Зачарсцвелая натура.
|| наз. зачарсцве́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)