бязду́шны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены чуласці, сардэчнасці; чэрствы.

Б. чалавек.

2. Халодны, сухі.

Бяздушная ігра артыста.

|| наз. бязду́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)