бязво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязво́кі бязво́кая бязво́кае бязво́кія
Р. бязво́кага бязво́кай
бязво́кае		 бязво́кага бязво́кіх
Д. бязво́каму бязво́кай бязво́каму бязво́кім
В. бязво́кі (неадуш.)
бязво́кага (адуш.)		 бязво́кую бязво́кае бязво́кія (неадуш.)
бязво́кіх (адуш.)
Т. бязво́кім бязво́кай
бязво́каю		 бязво́кім бязво́кімі
М. бязво́кім бязво́кай бязво́кім бязво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязво́кі безгла́зый, криво́й, одногла́зый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязво́кі, ‑ая, ‑ае.

Аднавокі; без вачэй; сляпы; які дрэнна бачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безгла́зый бязво́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)