бязво́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бязво́кі |
бязво́кая |
бязво́кае |
бязво́кія |
| Р. |
бязво́кага |
бязво́кай
бязво́кае |
бязво́кага |
бязво́кіх |
| Д. |
бязво́каму |
бязво́кай |
бязво́каму |
бязво́кім |
| В. |
бязво́кі (неадуш.)
бязво́кага (адуш.) |
бязво́кую |
бязво́кае |
бязво́кія (неадуш.)
бязво́кіх (адуш.) |
| Т. |
бязво́кім |
бязво́кай
бязво́каю |
бязво́кім |
бязво́кімі |
| М. |
бязво́кім |
бязво́кай |
бязво́кім |
бязво́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязво́кі безгла́зый, криво́й, одногла́зый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязво́кі, ‑ая, ‑ае.
Аднавокі; без вачэй; сляпы; які дрэнна бачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВАСЬМІНО́ГІ
(Octopoda),
атрад галаваногіх малюскаў. Васьміногаў і зрэдку ўсіх буйных галаваногіх малюскаў наз. спрутамі. 11 сям., каля 40 родаў, 200 відаў. Пашыраны ў марскіх водах да глыб. 8000 м ад Арктыкі да Антарктыкі. Донныя, прыдонна-планктонныя і планктонныя жывёлы. Найб. вядомыя васьміног звычайны (Octopus vulgaris, васьміног глыбакаводны блінападобны (Opistoteuthis depressa), васьміног глыбакаводны бязвокі (Cirrothauma murrayi) і інш.
Даўж. тулава 1—60 см, са шчупальцамі («рукамі») — да 3—6 м (зрэдку да 9,6 м), маса да 50—100 кг (зрэдку да 270 кг). Цела авальнае, мяшэчкападобнае, галава слаба адасоблена ад тулава. 8 «рук» часта аб’яднаны паміж сабой тонкай перапонкай з прысоскамі. У мелкаводных васьміногаў ёсць залоза, з якой пры абароне выпускаюць чарнільную вадкасць. Васьміногі глыбакаводныя маюць органы свячэння. Актыўныя драпежнікі. Аб’ект промыслу.
т. 4, с. 34
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)