бязва́жкі, -ая, -ае.

Які мае вельмі малую вагу, лёгкі.

|| наз. бязва́жкасць, -і, ж.

У стане бязважкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязва́жкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бязва́жкі бязва́жкая бязва́жкае бязва́жкія
Р. бязва́жкага бязва́жкай
бязва́жкае		 бязва́жкага бязва́жкіх
Д. бязва́жкаму бязва́жкай бязва́жкаму бязва́жкім
В. бязва́жкі (неадуш.)
бязва́жкага (адуш.)		 бязва́жкую бязва́жкае бязва́жкія (неадуш.)
бязва́жкіх (адуш.)
Т. бязва́жкім бязва́жкай
бязва́жкаю		 бязва́жкім бязва́жкімі
М. бязва́жкім бязва́жкай бязва́жкім бязва́жкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязва́жкі физ. невесо́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязва́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае вельмі нязначную, малую вагу; лёгкі. Ён ужо даўно не браў яе рукі ў сваю, і цяпер яму здалося, што рука нейкая бязважкая. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невесо́мый

1. физ. бязва́жкі;

2. перен. малава́жны; (незначительный) нязна́чны; (незаметный) непрыме́тны, разг. непрыкме́тны; (неуловимый) няўло́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лёгкі,
1. лёгкі, няцяжкі; бязважкі
2. лёгкі, нескладаны; плёвы (разм.) □ не бі ляжачага

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)