бязбо́жніцкі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бязбо́жніцкі |
бязбо́жніцкая |
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкія |
| Р. |
бязбо́жніцкага |
бязбо́жніцкай
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкага |
бязбо́жніцкіх |
| Д. |
бязбо́жніцкаму |
бязбо́жніцкай |
бязбо́жніцкаму |
бязбо́жніцкім |
| В. |
бязбо́жніцкі (неадуш.)
бязбо́жніцкага (адуш.) |
бязбо́жніцкую |
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкія (неадуш.)
бязбо́жніцкіх (адуш.) |
| Т. |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкай
бязбо́жніцкаю |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкімі |
| М. |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкай |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязбо́жніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бязбо́жніцкі |
бязбо́жніцкая |
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкія |
| Р. |
бязбо́жніцкага |
бязбо́жніцкай
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкага |
бязбо́жніцкіх |
| Д. |
бязбо́жніцкаму |
бязбо́жніцкай |
бязбо́жніцкаму |
бязбо́жніцкім |
| В. |
бязбо́жніцкі (неадуш.)
бязбо́жніцкага (адуш.) |
бязбо́жніцкую |
бязбо́жніцкае |
бязбо́жніцкія (неадуш.)
бязбо́жніцкіх (адуш.) |
| Т. |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкай
бязбо́жніцкаю |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкімі |
| М. |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкай |
бязбо́жніцкім |
бязбо́жніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязбо́жніцкі безбо́жнический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязбо́жніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бязбожніка, бязбожніцтва. Не спадабаўся балет адной пані Вашамірскай. — Нешта бязбожніцкае, д’ябальскае, — гаварыла яна. Бядуля. Сталыя людзі наўперад з дакорам ківалі галовамі, калі прачувалі аб якой-небудзь бязбожніцкай штучцы таго ці іншага настаўніка. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязбо́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.
|| ж. бязбо́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. бязбо́жніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безбо́жнический бязбо́жніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нечести́вый
1. прил. грэ́шны, пага́ны, бязбо́жны, бязбо́жніцкі;
2. сущ., см. нечести́вец.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)