Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бязбо́жніцкі безбо́жнический
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязбо́жніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бязбожніка, бязбожніцтва. Не спадабаўся балет адной пані Вашамірскай. — Нешта бязбожніцкае, д’ябальскае, — гаварыла яна.Бядуля.Сталыя людзі наўперад з дакорам ківалі галовамі, калі прачувалі аб якой-небудзь бязбожніцкай штучцы таго ці іншага настаўніка.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бязбо́жнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Чалавек, які не верыць у Бога, адмаўляе яго існаванне.
|| ж.бязбо́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым.бязбо́жніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
безбо́жническийбязбо́жніцкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
atheistic
[,eɪӨiˈɪstɪk]
adj.
бязбо́жніцкі; атэісты́чны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unholy[ʌnˈhəʊli]adj.
1. бязбо́жны, бязбо́жніцкі
2.infml страшэ́нны, жу́дасны;
an unholy row жу́дасны сканда́л
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)