набо́жнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць набожнага. [Бацьку] апрыкрала дзедава набожнасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бо́ндарства, ‑а, н.

Бандарнае рамяство. Бондарства.. [Даніла] закінуў. Інструменты яго паржавелі. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рупатлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць рупатлівага. У .. голасе [Крушынскага] чулася надзвычайная рупатлівасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зду́мацца, ‑аецца; безас. зак.

Разм. Уздумацца, прыдумацца. Часам здумаецца.. [Сымонку] завыць ваўком. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыжабаро́ды, ‑ая, ‑ае.

З рыжай барадою. У пякарню з’явіўся рыжабароды гаспадар. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямісве́чнік, ‑а, м.

Падсвечнік для сямі свечак. Пасярэдзіне пакоя вісеў сямісвечнік. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзённік, ‑а, м.

Тое, што і падзёншчык. Кінуў Арцём парабкоўства.., падзённікам зрабіўся. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самадзе́лкавы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Самаробны. Тамаш схваціў толькі скрыпку ў самадзелкавым футарале. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапо́ршчыць, ‑шчу, ‑шчыт, ‑шчыць; незак., што.

Абл. Тапырыць. Ураднік моўчкі тапоршчыў вусы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак.

Разм. Святкаваць шабас. Звычайна шабасавалі [яўрэі] па корчмах. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)