бягу́чы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў руху.

Бягучая вада.

Шукай бягучага ваўка след.

2. Які зараз адбываецца, цяперашні, штодзённы.

Бягучыя справы.

Б. момант.

|| наз. бягу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бягу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бягу́чы бягу́чая бягу́чае бягу́чыя
Р. бягу́чага бягу́чай
бягу́чае		 бягу́чага бягу́чых
Д. бягу́чаму бягу́чай бягу́чаму бягу́чым
В. бягу́чы (неадуш.)
бягу́чага (адуш.)		 бягу́чую бягу́чае бягу́чыя (неадуш.)
бягу́чых (адуш.)
Т. бягу́чым бягу́чай
бягу́чаю		 бягу́чым бягу́чымі
М. бягу́чым бягу́чай бягу́чым бягу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бягу́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бягу́чы бягу́чая бягу́чае бягу́чыя
Р. бягу́чага бягу́чай
бягу́чае		 бягу́чага бягу́чых
Д. бягу́чаму бягу́чай бягу́чаму бягу́чым
В. бягу́чы (неадуш.)
бягу́чага (адуш.)		 бягу́чую бягу́чае бягу́чыя (неадуш.)
бягу́чых (адуш.)
Т. бягу́чым бягу́чай
бягу́чаю		 бягу́чым бягу́чымі
М. бягу́чым бягу́чай бягу́чым бягу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бягу́чы теку́щий; (о воде) бы́стро теку́щий;

○ б. мо́мант — теку́щий моме́нт;

б. раху́нак — бухг. теку́щий счёт;

~чыя спра́вы — теку́щие дела́;

б. радо́к — бегу́щая строка́;

◊ (шука́й) ~чага во́ўка след — погов. ищи́ ве́тра в по́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бягу́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. незал. цяпер. ад бегчы.

2. у знач. прым. Які зараз адбываецца, настаў; цяперашні. Банжын коратка расказаў, што было зроблена напярэдадні, расказаў пра планы на бягучы дзень. Шыцік. // Які адбываецца кожны дзень, штодзённы. [Мікалай Аляксеевіч] сказаў колькі слоў наконт бягучай работы, папрасіў Гарнастая быць заўтра на праўленні і выйшаў. Навуменка. А калі ўправіўся [Максім Сцяпанавіч] з бягучымі справамі і выпала вольная хвіліна, захацелася самому пайсці ў ліцейны. Карпаў.

•••

Бягучы момант гл. момант.

Бягучы рахунак гл. рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пералічэ́нне, -я, н.

1. гл. пералічыць.

2. Пералічаная, пераведзеная каму-н. сума (спец.).

Паступіла п. на бягучы рахунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кура́нты ’вежавы або насценны гадзіннік з боем’ (ТСБМ, Нас.). Праз рус. мову з франц. courante ’бягучы’ (гл. Шанскі, 2, 8, 451).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

теку́щий

1. прич. які́ (што) цячэ́; які́ (што) плыве́; см. течь​I 1;

2. прил. бягу́чы;

теку́щие дела́ бягу́чыя спра́вы;

теку́щий счёт бухг. бягу́чы раху́нак;

3. прил. (теперешний, настоящий) цяпе́рашні; (этот) гэ́ты; (современный) суча́сны;

в теку́щем году́ у гэ́тым го́дзе;

теку́щий моме́нт цяпе́рашні (суча́сны) мо́мант.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залічы́ць, -ічу́, -і́чыш, -і́чыць; -і́чаны; зак.

1. каго (што). Уключыць у склад каго-, чаго-н., аднесці да якой-н. катэгорыі.

З. студэнтам.

З. на работу.

З. у адстаючыя.

2. што. Прылічыць каму-н., занесці на чый-н. рахунак.

З. на бягучы рахунак дзвесце рублёў.

З. у агульны бюджэт.

3. што. Прыняць што-н. у лік чаго-н.

З. пяць рублёў у пагашэнне доўгу.

4. што. Адобрыць, паставіўшы залік.

З. курсавую работу.

|| незак. залі́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. залі́чванне, -я, н.

|| наз. залічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раху́нак м., бухг.

1. -нка (документ) счёт;

2. -нку (действие) счёт; подсчёт;

○ бягу́чы р. — теку́щий счёт;

асабо́вы р. — лицево́й счёт;

◊ асабі́стыя ~нкі — ли́чные счёты;

зве́сці ~нкі — свести́ счёты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)