бягу́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бягу́чы бягу́чая бягу́чае бягу́чыя
Р. бягу́чага бягу́чай
бягу́чае		 бягу́чага бягу́чых
Д. бягу́чаму бягу́чай бягу́чаму бягу́чым
В. бягу́чы (неадуш.)
бягу́чага (адуш.)		 бягу́чую бягу́чае бягу́чыя (неадуш.)
бягу́чых (адуш.)
Т. бягу́чым бягу́чай
бягу́чаю		 бягу́чым бягу́чымі
М. бягу́чым бягу́чай бягу́чым бягу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)