бэ́завы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бэ́завы бэ́завая бэ́завае бэ́завыя
Р. бэ́завага бэ́завай
бэ́завае		 бэ́завага бэ́завых
Д. бэ́заваму бэ́завай бэ́заваму бэ́завым
В. бэ́завы (неадуш.)
бэ́завага (адуш.)		 бэ́завую бэ́завае бэ́завыя (неадуш.)
бэ́завых (адуш.)
Т. бэ́завым бэ́завай
бэ́заваю		 бэ́завым бэ́завымі
М. бэ́завым бэ́завай бэ́завым бэ́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бэ́завы в разн. знач. сире́невый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да бэзу. А вунь, у сапраўдным бэзавым садзе, невысокі будынак з прыгожым фасадам. Ваданосаў. [Галіна:] — Насустрач маім рукам пацягнуліся пругкія бэзавыя галінкі. Васілевіч. // Прыгатаваны з бэзу. Бэзавы экстракт.

2. Бледна-ліловы, колеру бэзу. Але кожнаму з нас даводзілася сустракаць, апрача звычайнага, шкло ледзь не ўсіх колераў вясёлкі — чырвонае, сіняе, блакітнае, жоўтае, бэзавае, зялёнае. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бэз, -у, м.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства маслінавых з блакітна-ліловымі або белымі пахучымі кветкамі.

Букет бэзу.

|| прым. бэ́завы, -ая, -ае.

Б. куст.

Бэзава-сіні колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ружава́та-бэ́завы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ружава́та-бэ́завы ружава́та-бэ́завая ружава́та-бэ́завае ружава́та-бэ́завыя
Р. ружава́та-бэ́завага ружава́та-бэ́завай
ружава́та-бэ́завае		 ружава́та-бэ́завага ружава́та-бэ́завых
Д. ружава́та-бэ́заваму ружава́та-бэ́завай ружава́та-бэ́заваму ружава́та-бэ́завым
В. ружава́та-бэ́завы (неадуш.)
ружава́та-бэ́завага (адуш.)		 ружава́та-бэ́завую ружава́та-бэ́завае ружава́та-бэ́завыя (неадуш.)
ружава́та-бэ́завых (адуш.)
Т. ружава́та-бэ́завым ружава́та-бэ́завай
ружава́та-бэ́заваю		 ружава́та-бэ́завым ружава́та-бэ́завымі
М. ружава́та-бэ́завым ружава́та-бэ́завай ружава́та-бэ́завым ружава́та-бэ́завых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ружо́ва-бэ́завы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ружо́ва-бэ́завы ружо́ва-бэ́завая ружо́ва-бэ́завае ружо́ва-бэ́завыя
Р. ружо́ва-бэ́завага ружо́ва-бэ́завай
ружо́ва-бэ́завае		 ружо́ва-бэ́завага ружо́ва-бэ́завых
Д. ружо́ва-бэ́заваму ружо́ва-бэ́завай ружо́ва-бэ́заваму ружо́ва-бэ́завым
В. ружо́ва-бэ́завы (неадуш.)
ружо́ва-бэ́завага (адуш.)		 ружо́ва-бэ́завую ружо́ва-бэ́завае ружо́ва-бэ́завыя (неадуш.)
ружо́ва-бэ́завых (адуш.)
Т. ружо́ва-бэ́завым ружо́ва-бэ́завай
ружо́ва-бэ́заваю		 ружо́ва-бэ́завым ружо́ва-бэ́завымі
М. ружо́ва-бэ́завым ружо́ва-бэ́завай ружо́ва-бэ́завым ружо́ва-бэ́завых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

свінцо́ва-бэ́завы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцо́ва-бэ́завы свінцо́ва-бэ́завая свінцо́ва-бэ́завае свінцо́ва-бэ́завыя
Р. свінцо́ва-бэ́завага свінцо́ва-бэ́завай
свінцо́ва-бэ́завае		 свінцо́ва-бэ́завага свінцо́ва-бэ́завых
Д. свінцо́ва-бэ́заваму свінцо́ва-бэ́завай свінцо́ва-бэ́заваму свінцо́ва-бэ́завым
В. свінцо́ва-бэ́завы (неадуш.)
свінцо́ва-бэ́завага (адуш.)		 свінцо́ва-бэ́завую свінцо́ва-бэ́завае свінцо́ва-бэ́завыя (неадуш.)
свінцо́ва-бэ́завых (адуш.)
Т. свінцо́ва-бэ́завым свінцо́ва-бэ́завай
свінцо́ва-бэ́заваю		 свінцо́ва-бэ́завым свінцо́ва-бэ́завымі
М. свінцо́ва-бэ́завым свінцо́ва-бэ́завай свінцо́ва-бэ́завым свінцо́ва-бэ́завых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сире́невый бэ́завы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рабіно́вы ’аранжавы’ (брасл., Сл. ПЗБ). Колеру ягад рабіны, аналагічна малі́навы, бэ́завы, бурачко́вы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спадні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спадніцы; прызначаны для спадніцы. Праворныя Надзіны пальчыкі выхапілі са спаднічнай кішэнькі флакончык з духамі, і па пакоі разліўся знаёмы і дарагі мне бэзавы пах. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)