быстрата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. быстрата́
Р. быстраты́
Д. быстраце́
В. быстрату́
Т. быстрато́й
быстрато́ю
М. быстраце́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

быстрата́ ж. быстрота́, (о беге — ещё) ре́звость;

б. цячэ́ння — быстрота́ тече́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́ткость ж., разг. жва́васць, -ці ж., быстрата́, -ты́ ж.; бо́йкасць, -ці ж.; спрыт, род. спры́ту м., спры́тнасць, -ці ж.; см. пры́ткий.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)